اتصال فولاد زنگ نزن رسوب سخت شونده ۱/۴۵۹۴ توسط فرآیند فاز مایع گذرا

در پژوهش حاضر، اتصال فولاد زنگ نزن رسوب سخت شونده ۱/۴۵۹۴ با استفاده از لایه واسط BNi۲ و فرآیند اتصال دهی فاز مایع گذرا (TLP) انجام شد. فرآیند اتصال دهی در دو دمای ۱۰۵۰°Cو ۱۱۵۰°Cو مدت زمانهای ۵ و ۳۰ دقیقه انجام شد. بررسی ریزساختار اتصالات بعد از اتصال دهی با استفاده از میکروسکوپ های نوری و الکترونی روبشی مجهز به آنالیزگر EDS انجام شد. مطالعات ریزساختاری آشکار نمود که انجماد همدما با تشکیل محلول جامدنیکل از فصل مشترک موضع اتصال/فلزپایه شروع و به خط مرکزی اتصال توسعه مییابد. سرد نمودن نمونه ها قبل ازتکمیل انجماد همدما، موجب انجماد غیرهمدما مذاب باقیمانده در خط مرکزی اتصال و تشکیل ترکیبات بورایدی در مرکز اتصال میشود. انجماد غیرهمدما موجب افزایش قابل ملاحظه سختی در خط مرکزی اتصال شد. نفوذ عنصر بور به فلز پایه مجاور موضع اتصال باعث تشکیل منطقه متاثر از نفوذ (DAZ) در اطراف موضع اتصال و ایجاد فازهای بورایدی غنی از نیکل با دو مورفولوژی سوزنی و گلولهای در DAZ شد. اعمال عملیات حرارتی پیرسازی بعد ازاتصال دهی موجب اصلاح و کاهش شدید اندازه تیغه های مارتنزیت در ناحیه اتصال شد. همچنین اعمال عملیات پیرسازی بعد از اتصال دهی موجب ایجاد سختی نسبتا یکدستی در موضع اتصال و فلز پایه گردید.

کلیدواژه ها:

فولاد زنگ نزن رسوب سخت شونده ، اتصال دهی فازمایع گذرا ، انجماد همدما ، ترکیبات بین فلزی ، پیرسازی.