بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با انزوای اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

این پژوهش به موضوع بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با انزوای اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز پرداخته است. از اینرو هدف کلی در این پژوهش شناسایی و بررسی نمودن عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با انزوای اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز می باشد. از اینرو و منطبق با فرضیات تدوین شده تلاش گردیده تا به بررسی رابطه میان متغیرهای یاد شده با انزوای اجتماعی پرداخت گردد. همچنین تفاوت در میزان انزوا نسبت به متغیرهای جمعیتت شناختی آورده شده در پرسشنامه نیز سنجیده شده است. بر همین اساس هفت فرضیه طرح شده است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز تشکیل داده اند که حسب محاسبه تعداد نمونه با استفاده از رابطه کوکران تعداد ۳۷۷ نفر به عنوان نمونه تعیین گردید. روایی ابزار به صورت صوری و پایایی از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شد که مقادیر عددی به دست آمده حسب اینکه از ۰/۷ بیشتر می باشند دارای اعتبار مناسبی از حیث پایایی می باشند. برای آزمون فرضیات نیز از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون T دو نمونه مستقل در نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج در ادامه آورده شده است. ضریب همبستگی بین سرمایه فرهنگی با میزان انزوای اجتماعی آنان -۰/۹۷۳ است. ضریب همبستگی بین نمره سرمایه اجتماعی با میزان انزوای اجتماعی آنان -۰/۹۳۱است. این ضریب همبستگی نشان میهد که بین این دو متغیر رابطه همبستگی معکوس وجود دارد. میانگین نمره انزوای اجتماعی در بین دانشجویان مجرد و متاهل متفاوت است. میانگین نمره انزوای اجتماعی در بین دانشجویان با جنسیت دختر و پسر متفاوت نیست. میانگین نمره انزوای اجتماعی در بین دانشجویان با تحصیلات فوق دیپلم و لیسانس با فوق لیسانس و دکتری متفاوت نیست. میانگین نمره انزوای اجتماعی در بین دانشجویان با میزان درآمد متوسط به پایین و متوسط به بالا متفاوت است. میانگین نمره انزوای اجتماعی در بین دانشجویان دانشکده های فنی مهندسی و هنر با علوم انسانی متفاوت نیست. سپس پیشنهاداتی در زمینه پژوهش حاضر و تحقیقات آتی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

انزوای اجتماعی ، سرمایه فرهنگی ، سرمایه اجتماعی