مدل اثرگذاری فرهنگ ملی بر کار تیمی در ایران

این مقاله به بررسی چندبعدی نظریه ناسازگاری فرهنگ ملی ایران با کار جمعی و تیمی می پردازد. در این تحقیق نقش و تاثیر مولفه های فرهنگ ملی بر کارتیمی با بهره گیری از سه رویکرد تاریخی اجتماعی، بین فرهنگی و پیمایش، بررسی و الگوی مربوط ترسیم شده است. جامعه آماری پیمایش را سه شرکت بزرگ از سه صنعت خودروسازی، بازرگانی و نیروگاهی تشکیل می دهد. دستاورد مطالعات بین فرهنگی، فرهنگ ایرانی را مستعد کارتیمی می داند و یافته های پیمایش نیز که نشان دهنده میزان بالای جمع گرایی و گرایش به کارتیمی در نمونه ۵۷۶ نفری تحقیق است آن را تایید می کند. تساوی طلبی جنسی، عملکرد گرایی و جمع گرایی نهادی در سطح ارزش و همچنین فضای مورد انتظار کار تیمی و آمادگی برای کار تیمی به طور مثبت و ابهام گریزی در سطح رفتار، مشاغل سرپرستی و سطح تحصیلات بالاتر تاثیر منفی بر گرایش به کارتیمی دارند.بنابراین در چارچوب مدل تحلیلی تحقیق، سهم عمده تبیین چرایی سطح پایین کارتیمی در کشور ریشه در عوامل غیرفرهنگی (ساختاری، مدیریتی و رفتاری) در سطح ملی، سازمانی و فردی دارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ملی ، کارتیمی ، گرایش به کارتیمی ، جمع گرایی