بازتاب تصویر انسان آواره از جنگ در اشعار محمود درویش و شیرکو بیکس

ادبیات اعم از شعر ونثر جهان را به ما می نمایاند و آینه ی تمام نمای رویدادها، دردها، اندیشه ها ورنج هاست ،که زبان حال وشناسنامه یک ملت است و می توان یک جامعه را با بررسی محتوا و موضوع ادبیات آن شناخت.پیامد های جنگ و آواره شدن از آن از جمله مسائلی است که در آثار نویسندگان و شاعران ملل مختلف دیده میشود. محمود درویش و شیرکوبیکس جنگ را از نزدیک حس و تجربه کرده اند. محموددرویش امید بازگشت به سرزمینش همواره در دلش زنده است. ودربیان افکار وعواطف خویش از نماد ومیراث ودین واز نجوای فرزند با پدر ومادر خویش بهره برده است . و از بی پناهی و عدم مساعدت دیگر کشور ها گله میکند. و به کودکان بشارت بازگشت به وطن می دهد. شیرکوبیکس به تبیین پایداری ها بی ملایمتی ها وتوصیف صدمات و آوارگی های جنگی می پردازد وکشتار بی رحمانه مردان ، زنان و کودکان و بی سرپرستیشان در جنگ و تبعات آن را بیان میکند این نوشتار به شیوه تطبیقی دیدگاه و افکار این دو شاعر را بیان میکند.

کلیدواژه ها:

محمود درویش ، شیرکوبیکس ، انسان آواره ، جنگ