وضعیت استناد در «پژوهش نامه» و «کتاب ماه کودک و نوجوان»

هر پژوهش برایاینکه بتواند نقشی تاثیرگذار داشته باشد، بایدنتایجو گفته هایخود را چه به صورت هم­جهت و چه در جهت مخالف، بر پایه­ی پژوهش­های پیشین بنا کند. ادبیات کودک ایران نیز به عنوان یک علمنوپایدانشگاهی، برای توسعه­ی گستره­ی تحقیقی خود، نیازمند پژوهش­هایی است که اصول علمی ومستندسازی در آن­ها رعایت شده باشد.استنادفرایندیذهنی و فرهنگی و در عین حال عملی اجتماعی است. فهرست منابع مورد استناد نیز از مهم­ترین اجزای همه­ی آثار تحقیقی و تالیفی است و رفتار استنادی شامل چگونگیاستفاده از منابع، نوع تاکید بر موارد ویژه، تکرار کاربرد برخی منابع، گرایش بهمتونی که به زبانی خاص منتشر شده و... است. مقاله یحاضر، با ارائه ی توصیفی از وضعیت استناد در دو مجله ی تخصصی ادبیات کودک (پژوهشنامه­ی ادبیات کودک و نوجوان و ماهنامه­ی کتاب ماه کودک و نوجوان) شیوه های استناد را در نقد ها و مقاله­های آن­ها بررسی کرده است.یافته­های پژوهش نشان داد، با توجه به لزومرعایت اصولنگارش علمی،وضعیت استناد در این دو نشریه، چندان مطلوب نیست. واژه­های کلیدی:

کلیدواژه ها:

ادبیاتکودک ، استناد ، پژوهش ، رفتار استنادی ، آسیب­شناسی استناد