تحلیل راهبردهای مدیریت منابع تنش و تهدید امنیت عمومی مناطق مرزی مطالعه موردی: استان اردبیل
محل انتشار: علوم و فنون مرزی، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BST-11-1_003
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401
چکیده مقاله:
بررسی و تحلیل راهبردهای مدیریت منابع تهدید و تنش امنیت عمومی، از اولویت های اساسی تصمیم گیران حوزه امنیت کشورها می باشد. نیروی انتظامی به عنوان یک سازمان اجتماعی و پویا وظیفه برقراری نظم و مقابله با تهدیدات امنیتی در جامعه را بر عهده دارد و لذا هدف از پژوهش حاضر تحلیل راهبردهای مدیریت منابع تهدید امنیت عمومی در استان اردبیل می باشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت داده ها آمیخته در دو مرحله توصیفی-پیمایشی و اکتشافی انجام شده است. در مرحله اول با استفاده از ابزار مصاحبه، مفهوم سازی شاخص های تهدید امنیت عمومی در استان اردبیل انجام گرفت و پس ازآن به منظور بررسی روایی گزاره های کیفی با بهره گیری از روش پیمایشی، پرسشنامه از مفاهیم گردآوری شده در مرحله کیفی تهیه و به توزیع آن با روش تخمین آماری به گردآوری داده پرداخته شد. درنهایت راهبردهای منابع تهدید امنیت عمومی در اردبیل با استفاده از روش برنامه ریزی راهبردی و نمودار تجزیه وتحلیل SWOT شناسایی و گونه اصلی راهبردهای مدیریت منابع تهدید امنیت عمومی در اردبیل تعیین گردید. در تحلیل منابع تهدید و تنش استان اردبیل در حوزه امنیت عمومی، از تلفیق ۱۵ نقطه قوت، ۱۹ نقطه ضعف، ۱۵ فرصت محیط بیرونی و ۲۲ تهدید؛ چهار دسته راهبردها به دست آمد که شامل: ۷ راهبرد تهاجمی و رقابتی، ۶ راهبرد بازنگری، ۶ راهبرد تنوع و ۵ راهبرد تدافعی پرداخته شد. که دراین بین، راهبرد تهاجمی منابع تهدید و تنش استان اردبیل بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داده است. نتایج به دست آمده از جدول برنامه ریزی کمی راهبردی (QSPM) جذابیت استراتژی ها و راهبردهای تحلیل شده در میان راهبردهای تهاجمی منابع تهدید و تنش استان اردبیل را استراتژی ۴SO با کسب امتیاز ۷۸/۲۲ بالاترین راهبرد می داند که این استراتژی با توجه به تاثیر شرایط اقتصادی در ارتقاء و نزول امنیت در استان اردبیل از اولویت اصلی برخوردار می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یحیی میرشکاران
استادیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
محمدرضا رفیعی
استادیار علوم سیاسی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
علیرضا زرگر
استادیار علوم سیاسی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :