نقش الگوهای ارتباطی در پیش بینی طلاق عاطفی زوجین

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 94

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FPAICONG03_009

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: خانواده مهم ترین نهاد جامعه بشری و واحدی با ابعاد گوناگون است که به دلیل جایگاه و اهمیتی که دارد، مورد توجه روان شناسان، جامعه شناسان و محققان قرار گرفته است. یکی از مهم ترین اسیب های خانوادگی و اجتماعی که همواره تهدیدی برای زندگی زوجین بوده است، طلاقاست طلاق در دو حالت طلاق رسمی و عاطفی صورت می گیرد. طلاق عاطفی، اولین مرحله در فرایند طلاق است که عوامل بسیار از جمله الگوهای ارتباطی زوجین در آن تاثیرگذارند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی طلاق عاطفی زوجین براساس الگوهای ارتباطی انجام پذیرفت. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجین شهر کرمان تشکیل می دهد که از بین آن ها ۳۲۱ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی از ۴ منطقه مختلف انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها مورد نیاز از پرسشنامه های طلاق عاطفی گاتمن و الگوهای ارتباطی کریستسن و سالاوی CPQ استفاده شد .داده ها پس از انجام پیش ازمون هایی مانند نرمال بودن داده ها و تصادفی بودن داده ها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج استنباطی پژوهش حاضر نشان داد که بین طلاق عاطفی و زیر مقیاس های الگوهای ارتباطی رابطه معنی داری وجود دارد. بین طلاق عاطفی و زیر مقیاس ارتباط سازنده متقابل رابطه منفی، قوی و معنی داری وجود دارد β=-۰.۴۷۶,r=-۰.۶۸۷,T-value=-۹.۶۰۱,value=۰.۰۰۰ بین طلاق عاطفی و زیر مقیاس ارتباط اجتنابی متقابل رابطه مثبت، قوی و معنی داری وجود دارد. β=۰.۵۵۲,P-value=۰.۰۱۳,T-value=۲.۹۵۳,r=۰.۶۱۹ بین طلاق عاطفی و زیر مقیاس ارتباط توقع/ کناره گیری رابطه مثبت، و متوسط و معنی داری وجود دارد. β=۰.۳۰۸,P-value=۰.۰۴۲,T-value=۲.۲۶۲,r=۰.۵۵۹ به عبارت دیگر، الگوهای ارتباطی می توانند به طور معنی دار طلاق عاطفی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، می توان اذعان داشت آگاهی زوجین از الگوهای ارتباطی مختلف به آن ها کمک می کند تا بتوانند تعاملات درست و مثبتی با یکدیگر داشته باشند، در هنگام بروز اتفاقات ناگوارارتباط سازنده متقابلی را با یکدیگر برقرار کنند که باعث تلاش زوجین و حمایت از یکدیگر و دوام روابط زناشویی آن ها می شود.

نویسندگان

مهسا محمدی بازرگانی

کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه شهید باهنر کرمان ایران

حسن بنی اسدی شهر بابک

دکتری مشاوره، دانشگاه شهید باهنر کرمان ایران

عباس رحمتی

دکتری مشاوره، دانشگاه شهید باهنر کرمان ایران