بررسی ویژگی های سازمان یادگیرنده با تمرکز بر زیر نظامهای مدیریت دانش و فناوری و رابطه میان کارافرینی سازمانی

اداره سازمانها در دنیای پر جنب و جوش و بی اندازه رقابت آمیز ، رو به پیچیدگی و دشواری می گذارد. در این شرایط راه حل های گذشته دیگر پاسخگوی مسئله های امروزی نیست . پس «آموختن به قصد حل مسئله» و« یادگیری با هدف توسعه» به دستور کار سازمان ها تبدیل شده است ، تا در حال حاضر که استفاده از قواعد و فرمول های از پیش تعیین شده راهگشا نیست ، فرصت هایی برای رفع نیازهای فوری به کمک یادگیری و رشد وجود داشته باشد . بنابراین سازمانهایی موفق تر هستند که زودتر، سریعتر و بهتر از رقبا یاد بگیرند. درست به همین دلیل است که مفهوم سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی در سالهای اخیر مطرح شده و رشد فزاینده ای داشته است. سازمانها به جای رفتارها و حرکتهای سنتی خود که در بهترین شکل آن در برگیرنده آموزش نیز می بود، تبدیل به سازمانی شوند که همواره یاد می گیرند، یعنی کوشش خود را در جهت یادگیری به عنوان یک امتیاز رقابتی به کار می برند. در مقاله حاضرکه گرفته شده از سه عنوان ( ویژگی های سازمان های یادگیرنده پیترسنگه ، بررسی میان کارآفرینی سازمانی و ویژگی های سازمان یادگیرنده و بررسی ویژگی های سازمان یادگیرنده با تمرکز بر زیر نظام های مدیریت دانش و فن آوری ) میباشد ضمن تعریف سازمان های یادگیرنده از دیدگاه پیتر سنگه به بررسی ویژگیهای اصلی آن با تمرکز بر زیر نظام های مدیریت دانش و رابطه میان کار آفرینی سازمانی پرداخته میشود .

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، یادگیری سازمانی ، زیرنظان دانش و فناوری ، کارآفرینی سازمانی