ارزیابی کاربرد کیتوزان بر ویژگی های رشدی، بیوشیمیایی و میزان اسانس مرزه تحت سطوح مختلف رطوبت خاک
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-15-2_011
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1401
چکیده مقاله:
تنش های محیطی مهم ترین عامل در کاهش عملکرد محصولات به شمار می روند و تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد در گیاهان محسوب می شود. به منظور بررسی اثر محلول پاشی کیتوزان بر خصوصیات رشدی، بیوشیمیایی و میزان اسانس مرزه (Satureja hortensis L.) تحت سطوح مختلف رطوبت خاک، این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۲ فاکتور و در ۳ تکرار در سال ۹۸-۱۳۹۹ در گلخانه های تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. فاکتور اول سطوح مختلف رطوبت خاک (۳۰، ۶۰ و ۹۰ درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دوم سطوح مختلف محلول پاشی کیتوزان (شاهد آب، شاهد اسید استیک، ۰.۵، ۱ و ۲ گرم در لیتر) بود. صفات مورد بررسی شامل خصوصیات رشدی، زیست توده تر و خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای نسبی آب برگ، نشت الکترولیت، میزان پرولین، مالون دی آلدهید، هیدروژن پراکسید و اسانس بودند. براساس نتایج به دست آمده با کاهش رطوبت خاک، شاخص های رشدی و محتوای نسبی آب برگ گیاه به طور معنی داری کاهش یافتند و در مقابل بر میزان نشت الکترولیت، پرولین، مالون دی آلدئید، هیدروژن پراکسید و میزان اسانس گیاه افزوده شد. به طوریکه بیشترین میزان هیدروژن پراکسید (۰.۲۴ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) در پایین ترین سطح رطوبت خاک (۳۰ درصد ظرفیت زراعی) مشاهده شد. به طور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کاربرد ۰.۵ گرم در لیتر کیتوزان باعث بهبود تحمل گیاه مرزه در شرایط تنش خشکی گردید؛ بطوریکه کاربرد این غلظت از کیتوزان بهترتیب سبب کاهش ۸.۸۶ و ۲۳.۷۷ درصدی نشت الکترولیت و هیدروژن پراکسید در بالاترین سطح تنش شد. همچنین کاربرد ۰.۵ گرم در لیتر کیتوزان در بالاترین سطح از تنش منجر به افزایش میزان ارتفاع گیاه (۲.۷۸ درصد)، زیست توده تر اندام هوایی (۶۰.۱۸ درصد) و ریشه (۱۱۸.۱۸ درصد) و محتوای نسبی آب برگ (۱۸.۶ درصد) در مقایسه با شاهد گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عادل علیزاده
دانشجوی دکتری علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان، شیروان
محمد مقدم
دانشیار گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
احمد اصغرزاده
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان، شیروان
محمد محمودی سورستانی
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :