ارزیابی اقتصادی تولید کشمش به روش صنعتی در شرایط نااطمینانی با استفاده از نرم افزار کامفار (مطالعه موردی شهرستان تاکستان)

علیرغم خواص غذایی و درمانی انگور، بواسطه فسادپذیری بالای آن بازاریابی آن به صورت تازه محدود است. خشک کردن یکی از روشهای نگهداری موادغذایی است که سبب ارزش افزوده بالایی نیز میگردد. خشک کردن به دو صورت سنتی و صنعتی انجام می گیرد. روش سنتی معایبی مانند عدم رعایتبهداشت و بازار پسندی پایین دارد. در مقابل روش صنعتی دارای هزینه بالای سرمایه گذاری است. هدف از مطالعه ارزیابی اقتصادی تولید صنعتی کشمش درشهرستان تاکستان میباشد. برای این منظور از معیارهای ارزیابی NPV و IRR استفاده شد. نتایج نشان داد که NPV طرح مزبور برابر با ۶۷۶۹۸ میلیون ریالو IRR آن حدود ۴۷ درصد است. نرخ بازده داخلی تحت خوشبینانهترین و بدبینانه ترین سناریوها به ترتیب ۶۵ / ۱۰۳ و ۸۵ / ۷ - درصد برآورد گردید. به اینترتیب علیرغم فصلی بودن فعالیت، طرح مزبور دارای توجیه اقتصادی بوده و میتواند در لیست مشاغل مورد حمایت دولت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کشمش ، نااطمینانی ، تاکستان ، نرخ بازده داخلی ، خالص ارزش فعلی