خودداری از کمک به مصدومین از منظر اخلاق و حقوق پزشکی

یاری و کمک رسانیدن به همنوع بویژه در مواقعی که جان افراد در خطر باشد نه تنها امـری ممـدوح و پـسندیده ، بلکـه یـک وظیفه اخلاقی و یک تکلیف قانو نی است . این امر زمانی اهمیت بیشتر می یابد که روابط اجتماعی حاکم بر جامعـه مبتنـی بـر ارزشهای اخلاقی و مناسبات مذهبی باشد . خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی ، از جمله مواردی است که قانونگذار وظیفه اخلاقی افراد جامعه را مورد توجه قرار داده و نقض این وظیفه اخلاقی را جرم شناخته و به حمایت کیفری از قاعده اخلاقی پرداخته است . خصوصیت و شخصیت مرتکب جرم ، مشاهده شخص یا اشخاص در معرض خطر جانی ، قـدرت و توانـایی درکمـک فـوری بـه مصدومین جهت جلوگیری از وقوع خطر یا تشدید نتیجه آن ، امکان کمک طلبیدن از دیگران به من ظور جلوگیری از وقوع طر یاتشدید نتیجه آن، امکان اعلام فوری مراتب به مراجع یا مقامات صلاحیتدار جهت جلوگیری از وقوع خطر یا تشدید نتیجه آن، وجود استمداد یا دلالت اوضاع و احوال بر ضرورت کمک از جمله شرایط خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی است که می بایست از دیدگاه اخلاقی و حقوقی به تشریح و توجیه آن پرداخت . به علاوه خودداری از انجام وظیفه قانونی در کمک به مصدومین و خـودداری از کمـک بـه مـصدومین توسـط متـصدیان امـور پزشکی که یکی از چالش های اخلاقی و حقوقی در مدیریت بحران در حوادث غیر مترقبه محسوب می گردد دستما یه نگارنـده در تألیف مقاله ای گردیده است تا بتواند پاسخی روشن فرا روی مخاطبین بگذارد