بررسی اثربخشی روش ABA بر مشکلات کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ایران ۱۳۹۸-۱۳۸۴

هدف: اختلال اتیستیک در سالهای اولیه کودکی به شکل تخریب کیفی در تعامل اجتماعی و الگوهای تکراری و کلیشه ای در رفتار و علایق و فعالیت ها ظهورمی کند. برخی محققین دلیل الگوهای کلیشه ای در رفتار این کودکان را نوعی نارسایی حسی در برابر محرکات حسی در نظر می گیرند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روش تحلیل رفتار کاربردی (ABA) بر مشکلات و دشواریهای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ایران انجام شد. روش: در این مقاله، از بین ۱۴۸ پژوهش انجام شده در سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۸ ، ۱۳ پژوهش که روش شناسی مناسبتی داشتند، بررسی شدند. این ۱۳ پژوهش جمعا بر روی ۳۴۵ شرکت کننده انجام شده بودند و به دلیل اینکه هر کدام از پژوهش ها روی چند مورد از مشکلات اوتیسم متمرکز بودند، ۳۸ اندازه اثر به دست آمد. ابزار پژوهش سیاهه تحلیل محتوا (CAC) ، از لحاظ روش شناختی، بود و با در دست داشتن آماره هایی، مانند t ، F و ۲x ، شاخص اندازه اثر مربوط به r برآورد شد. یافته ها : اثر روش تحلیل رفتار کاربردی بر کاهش مشکلات کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ۰/۸۲ بود (p<۰/۰۰۱). نتیجه گیری: تاثیر روش تحلیل رفتار کاربردی بر کاهش مشکلات کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ایران، بسیار بالا بوده است. همچنین هنگامی که این روش در طولانی مدت و با شدت بیشتری اجرا شود، تاثیر بیشتری بر کاهش مشکلات این گروه از افراد دارد

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، روش تحلیل رفتار کاربردی ، اختلال طیف اوتیسم