اثربخشی آموزش تجربه هیجانی اصلاحی بر دشواری تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی زنان مطلقه ایرانی

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی آموزش تکنیک تجربه هیجانی اصلاحی بر میزان دشواری تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی زنان مطلقه ایرانی انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مطلقه مراجع کننده به کلینیک روان شناسی در یکی از مناطق تهران بودند. تعداد ۲۵ نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان (DERS؛ گراتز و روثمر، ۲۰۰۴) و پرسشنامه کفایت اجتماعی فلنر، لیس و فیلیپس (۱۹۹۰) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد؛ آموزش تکنیک تجربه هیجانی اصلاحی در سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ به میزان ۸۰ درصد قادر به تبیین دشواری تنظیم هیجان و به میزان ۶۰ درصد قادر به تبیین کفایت اجتماعی زنان مطلقه ایرانی است. به طور کلی، از آموزش تجربه هیجانی اصلاحی برای کاهش سطح دشواری در تنظیم هیجان و ارتقای کفایت اجتماعی زنان مطلقه می توان بهره جست

کلیدواژه ها:

تجربه هیجانی اصلاحی ، دشواری تنظیم هیجان ، کفایت اجتماعی ، زنان مطلقه ایرانی