بررسی نقش دانشگاه در بهبود مولفه های آموزش سیاسی دانشجویان مورد: دانشگاه شهید باهنر کرمان

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 76

فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IPSAJ-11-1_003

تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1401

چکیده مقاله:

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش دانشگاه در بهبود مولفه های آموزش سیاسی در دانشجویان است. این مولفه ها شامل چهار حوزه دانش سیاسی، نگرش سیاسی، مهارت سیاسی و رفتار سیاسی هستند. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دوره های کارشناسی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید باهنر کرمان بودند  که از این بین نمونه ای ۳۲۱ نفری برای گردآوریی داده ها انتخاب گردید. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه محقق ساخته سنجش مولفه های آموزش سیاسی دانشجویان بود که پایایی آن برابر ۹۸/۰ آلفای کرونباخ برآورد گردید. نتایج نشان دادند که دانشجویان بیشترین تاثیر برنامه های دانشگاه را بر افزایش اندیشه های آزادی خواهی، عدالت جویی و برابری طلبی در کنار بهبود آگاهی ها و اطلاعات سیاسی، بهبود نگرش خود نسبت به رابطه دولت و ملت، افزایش تمایل شان به اطاعت از قوانین کشور، افزایش قابلیت تصمیم گیری سیاسی (قانون گذاری و وضع سیاست) و تقویت قدرت تفکر در مورد مسائل و سیاست های عمومی کشور، افزایش تعهد ملی و احترام به اراده عمومی می دانند. همچنین از نظر دانشجویان کم ترین تاثیر برنامه های دانشگاه نیز بر بهبود و گسترش سواد انتقادی دانشجویان نسبت به مسایل سیاسی کشور، میل و انگیزه برای مشارکت سیاسی بیشتر و حس رقابت جویی سیاسی، افزایش قابلیت یادگیری سیاسی و بهبود رفتار سیاسی نهادها و گروه های عضو بوده است.

نویسندگان

حسین معین آبادی

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

اصغر سلطانی

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آپتر ، دیوید ای. (۱۳۸۰). اعتراض سیاسی و تغییر اجتماعی، ...
  • امام جمعه زاده، سید جواد؛ رهبرقاضی، محمودرضا؛ عیسی نژاد، امید؛ ...
  • امینی، محمد؛ صدیق ارفعی، فریبرز؛ قدمی، ملوک (۱۳۸۸). بررسی اثربخشی ...
  • بشیریه، حسین (۱۳۸۰). آموزش دانش سیاسی (مبانی علم سیاست نظری). ...
  • جهانگیری، جهانگیر؛ ابوترابی زارچی، فاطمه (۱۳۹۱). بررسی تاثیر میزان استفاده ...
  • سید امامی، کاووس؛ منتظری مقدم؛ رضا (۱۳۹۱). نقش فرهنگ اعتماد ...
  • مزروقی، رحمت اله (۱۳۸۴). تربیت مدنی از دیدگاه اسلام: ...
  • مصلی نژاد، عباس (۱۳۸۶). فرهنگ سیاسی در ایران. تهران: فرهنگ ...
  • Berinsky, A.J. & Lenz, G.S. (۲۰۱۱). Education and political participation: ...
  • Colby, A. (۲۰۰۸). The place of political learning in college, ...
  • Crick, B: & Lister, I. (۱۹۷۴). Political literacy: The centrality ...
  • Dow, J.K. (۲۰۰۹). Gender differences in political knowledge: distinguishing characteristics-based ...
  • Harriger, K. McMillan, J. (۲۰۰۲). Citizenship deferred: political attitudes, experiences, ...
  • Hawking, J.E. (۱۹۹۱). Political education in the Harold Washington Movement. ...
  • Hillygus, D. S. (۲۰۰۵). The Missing Link: Exploring the relationship ...
  • Li, J. (۲۰۰۹). Fostering citizenship in China’s move from elite ...
  • Lomas, B.P. (۱۹۹۹). Education for citizenship: Comparative lessons for Northern ...
  • Mondak, J.J. (۱۹۹۹). Reconsidering the measurement of political knowledge, Political ...
  • Persson, M. (۲۰۱۳). Testing the relationship between education and political ...
  • Predescu, M. & Darjan, I. (۲۰۱۰). Promoting political participation through ...
  • Soule, S. R. (۲۰۰۳). The crucible of democracy: civic education ...
  • Vanhanen, T. (۲۰۰۷). Limits of democratization. Klaukkala: Paper prepared for ...
  • Wolak, J. & McDevitt, M. (۲۰۱۱). The Roots of the ...
  • نمایش کامل مراجع