اثر عصاره الکلی بره موم و هیدروکولینگ بر برخی صفات پس از برداشت خیار گلخانه ای ((Cucumis sativus
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 36، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 109
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-36-1_009
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1401
چکیده مقاله:
به دلیل عمر کوتاه پس از برداشت خیار و سرعت بالای کاهش کیفیت آن از روش های مختلفی جهت حفظ مرغوبیت خیار مانند پوشش های خوراکی استفاده می شود. به منظور بررسی اثر دو عامل برهموم به عنوان یک پوشش خوراکی و هیدروکولینگ بر ماندگاری خیار، این پژوهش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح عصاره الکلی بره موم (صفر، ۴ و ۸ درصد) و دو سطح غوطهوری در آب در دمای ۴ و ۲۴ درجه سلسیوس، در چهار تکرار بود. پس از اعمال تیمارها، میوهها به مدت ۲۱ روز در دمای ۱۰ درجهسلسیوس نگهداری شدند. نتایج نشان داد برهمکنش دو تیمار فوق بر درصد کاهش وزن میوه، سفتی، فعالیت آنتی اکسیدانی، محتوای کلروفیل و مواد جامد محلول اثرگذار بود. بیشترین کاهش وزن میوه در تیمار شاهد (عدم محلول پاشی با بره موم) در هیدروکولینگ ۴ درجه سلسیوس با میانگین ۰۲۵/۵ درصد مشاهده شد. محلول پاشی میوه ها با بره موم در دو غلظت ۴ و ۸ درصد منجر به افزایش سفتی بافت میوه نسبت به نمونه های شاهد در هر دو تیمار دمایی شد. بیشترین میزان کلروفیل کل بدون اختلاف معنیدار در تیمارهای بره موم ۸ درصد + دمای ۲۴ درجه سانتی گراد (میانگین ۹۶/۸ میلی گرم بر گرم) و تیمار ۸ درصد بره موم + دمای ۴ درجه سلسیوس (با میانگین ۶۸/۸ میلی گرم بر گرم) و تیمار ۴ درصد بره موم+ دمای ۴ درجه سلسیوس (با میانگین ۹۳/۷ میلی گرم بر گرم) بود. همچنین در دمای ۴ درجه سانتی گراد محلول پاشی با بره موم ۴ و ۸ درصد منجر به افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی شد. به طورکلی اگرچه میوه های تیمار شده با دمای ۲۴ درجه سانتی گراد کاهش وزن بیشتری نسبت به دمای ۴ درجه سلسیوس نشان دادند ولی کاربرد هر دو غلظت بره موم منجر به بهبود صفات مربوط به ماندگاری پس از برداشت شد، مقدار فنول میوه را کاهش داد و بر سفتی بافت و سایر صفات بیوشیمیایی اندازه گیری شده اثر گذاشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحید انیسی
گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
یحیی سلاح ورزی
گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مریم کمالی
گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
بهرام عابدی
گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :