بررسی روند تغییرات پارامترهای هیدروژئوشیمیایی آب زیرزمینی از ارتفاعات البرز به سمت دشت گرگان

شیمی آب زیرزمینی در طول مسیر جریان خود تا حد بسیار زیادی تابعی از ترکیب سنگشناسی لایه آبداری است که در آن جریان دارد.به منظور بررسی پارامترهای هیدروژئوشیمیایی آب زیرزمینی و همچینین روند تغییرات آنها در طول مسیر جریان آب زیرزمینی، از یک پروفیل نسبتا خطی شامل ۹ حلقه چاه آب از ارتفاعات البرز به سمت دشت گرگان در نظر گرفته شد. سپس ۱۲ پارامتر فیزیکوشیمیایی شامل یونهای اصلی و کل مواد جامد محلول، پی اچ، سختی کل، کربن آلی کل و هدایت الکتریکی در دو فصل بررسی شد. به منظور بررسی هیدروژئوشیمیایی آب زیرزمینی محدوده مورد مطالعه، از دیاگرامهای پایپر، دروو و گیبس استفاده شد. نتایج حاصل از شیمی یونهای اصلی در دو فصل بهار و پاییز نشان داد که کلسیم و بیکربنات به ترتیب کاتیون و آنیون اصلی آب زیرزمینی میباشند. همچنین غلظت تمامی یونها در طول مسیر حرکت آب زیرزمینی افزایش مییابد. اگرچه این روند تغییرات یکنواخت نیست. نتایج بدست آمده از دیاگرام پایپر نشان از رخساره غالب بیکربنات کلسیک (رخساره منطقه تغذیه) در طول پروفیل مورد مطالعه دارد. باتوجه به قسمت مستطیل شکل دیاگرام دروو، میزان کل جامدات محلول در طول مسیر آب زیرزمینی در حال افزایش مییابد. باتوجه به نمودار گیبس (نسبتهای آنیون و کاتیون)، واکنش آب و سنگ، عامل اصلی کنترل پارامترهای شیمیایی در طول مسیر پروفیل مورد مطالعه میباشد همچنین نرخ تغییرات نسبت یونی در فصل پاییز به مراتب بیشتر از فصل بهار میباشد.

کلیدواژه ها:

هیدروژئوشیمیایی ، نمودار پایپر ، نمودار گیبس ، کیفیت آب زیرزمینی ، دشت گرگان