بررسی هیستوپاتولوژیک ترمیم زخم ناشی از گاستروتومی در خرگوش، با نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون

زخم های معده به دلایل مختلف تولید می شوند. بهبود سریع زخم های جراحی مورد بحث محققین می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی هیستوپاتولوژیکی اثر نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون بر روی ترمیم زخم معده جراحی در خرگوش ها می باشد. ۲۱ خرگوش نر سفید نیوزلندی به سه گروه کنترل، فنی توئین و ترانکرون تقسیم شدند. یک برش گاستروتومی یک سانتی متری در خم بزرگ دیواره معده ایجاد، سپس با الگوی کوشینگ توسط نخ های آغشته به فنی تویین و ترانکرون بخیه زده شد. برای بررسی آسیب شناسی بافتی (هیستوپاتولوژی) در روزهای ۳، ۷ و ۲۱ بعد از جراحی نمونه بافتی اخذ و مقاطع با روش هماتوکسیلین – ائوزین و ماسون تری کروم رنگ آمیزی شدند. تغییرات هیستوپاتولوژیکی توسط آزمون کروکسال والیس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج مطالعات هیستوپاتولوژی نشان داد که در گروه های ترانکرون و فنی تویین میزان سلول های التهابی، فیبروبلاست ها و عروق زایی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل (۰۵/۰>P)و میزان تشکیل سلول های اپی تلیال به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. اما بین گروه های فنی تویین و ترانکرون تفاوت معنی داری نبود. نخ های بخیه پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به ترانکرون و آغشته به فنی توئین اثرات چشم گیری بر روی کاهش التهاب و تسریع روند ترمیم زخم تجربی ناشی از جراحی گاستروتومی در خرگوش نشان دادند. 

کلیدواژه ها:

فنی توئین ، ترانکرون ، گاستروتومی ، التیام زخم ، پلی گلاکتین ۹۱۰