بررسی قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب ۱۴۰۰ از جنبه جرم انگاری (مطالعه موردی: بررسی ماده (۳۱

هدف این تحقیق بررسی ماده سی و یکم قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب ۱۴۰۰ می باشد که از جنبه جرم انگاری با استفاده از روش کتابخانه ای و مرور اسناد و منابع در این زمینه صورت گرفته است. هر چند ازدواج یک حق برای همه زنان و مردان است اما این به این معنا نیست که آنان در هر شرایط جسمی، روحی و مادی می توانند با یکدیگر پیوند زناشویی ببندند. در اغلب جوامع و فرهنگ ها کسانی می توانند ازدواج کنند که از سلامت عقلی و بلوغ عقلی و جنسی برخوردار بوده، به سنی خاص رسیده و راضی به ازدواج باشند. به عبارت دیگر، گذر از سن کودکی یک معیار اساسی در جواز ازدواج است. نتیجه این بررسی بیانگر آن است که زنان از نظر جسمی و روحی آسیب پذیرتر از مردان هستند. بنابراین ازدواج زودهنگام با پیامدهایی از جمله محرومیت از سلامت فیزیکی و روحی، محرومیت از تحصیل و به تبعیت از آن محرومیت از حضور در اجتماع، زن را بیش از پیش در آستانه ی قربانی شدن و حتی بزه دیدگی قرار می دهد و مسئولان و دست اندرکاران جهت جوانی جمعیت، سعی در قانونی کردن کودک همسری ننمایند و راه های دیگری را برای جوانی جمعیت و ازدیاد موالید در نظر بگیرند.

کلیدواژه ها:

قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت ، جرم انگاری ، کودک همسری..