تاثیر راهبردهای مدیریت استعداد بر عملکرد نوآوری با میانجی گری گرایش کارآفرینانه و تعدیل گری رهبری کارآفرینانه در شرکت های دانش بنیان

زمینه و هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر راهبردهای مدیریت استعداد بر عملکرد نوآوری با توجه به نقش میانجی گرایش کارآفرینانه و تعدیل گری رهبری کارآفرینانه در شرکت های دانش بنیان استان مازندران است. روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نظر پاردایم، تفسیری، از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و اجرا، توصیفی شاخه پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل ۳۴۰ نفر از مدیران و کارشناسان و کارکنان از حدودا ۱۷۰ شرکت دانش بنیان در استان مازندران است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته ۴۶ سوالی استفاده شد. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل معادلات ساختاری مسیری و ضرایب مسیر از نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. همچنین روایی پرسشنامه از طریق روایی همگرا، روایی واگرا و روایی محتوا و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و بارهای عاملی مورد سنجش و تائید قرار گرفتیافته ها: نتایج تحلیل داده ها حاکی از تایید فرضیه های پژوهش در سطح اطمینان ۹۹ درصد بود. ضریب مسیر بین راهبرد های مدیریت استعداد و گرایش های کارآفرینانه نشان نشان داد که بین این دو متغیر تاثیر معنی داری وجود دارد. مقدار این مسیر برابر با ۹۱۸/۰ است و در سطح معنی داری ۰۱/۰این ضریب مسیر معنی دار است.نتیجه گیری : بر اساس یافته های بدست آمده، می توان اذعان کرد که گرایش های کارآفرینانه رهبران در سازمان ها می تواند استعدادهای بالقوه و بالفعل کارکنان را نمایان و از طریق روحیه ریسک پذیری و فعال بودن مدیران، عملکرد نوآوری کارکنان و سازمان را توسعه و افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

: راهبردهای مدیریت استعداد ، عملکرد نوآوری ، گرایش کارآفرینانه ، رهبری کارآفرینانه