اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سلامت روان و کیفیت زندگ ی زنان متاهل شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سلامت روان و کیفیت زندگی زنان متاهل شهر تهرانبود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش حاضرشامل زنان متاهل ساکن در شمال شر ق شهر تهران سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ بود.برای دستیابی به گروه نمونه به روش نمونه گیریدر دسترس از بین کانون های فکری و فرهنگسراها و سراهای محله منطقه ۱۵ شهر تهران ۳۰ نفر ب ه صورت تصادفی و روشغربالگری انتخاب شدند . در این مرحله مقیاس سلامت روان و فرم کوتاه کیفیت زندگی به عنوان پیش آزمون بر روی آزمودنیها اجرا شد. سپس گروه آزمایشی مداخله آموزشی تحلیل رفتار متقابل را طی ۸ جلسه گروهی دریافت کردند. بعد از اتمامجلسات درمانی مجددا ابزار پژوهش به عنوان پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفادهگردید.نتایج حاکی از تفاوت معنادار گروه آزمایش و گروه کنترل در مقیاس سلامت روان و کیفیت زندگی بود. هم چنین نتایجپژوهش تاثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل را بر افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی در زنان متاهل ساکن در شمال شرقشهر تهران را نشان داد.

کلیدواژه ها:

تحلیل رفتار متقابل ، سلامت روان ، کیفیت زندگ ی ، زنان متاهل