بافت قدیم شهرها جلوه ی فرهنگ مادی و معنوی شهرهای اسلامی مورد : بافت قدیم شهر خواف
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 7، شماره: 15
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-7-15_007
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1401
چکیده مقاله:
شهر نوعی فرهنگ پدیداری است و بافت قدیم جلوههای مادی و معنوی آن را در خود به نمایش میگذارد. از این منظر شهرهای اسلامی تماما دارای بافت قدیمی با اجزای مشابه میباشند که بیانگر هویت اسلامی، تعامل فرهنگی و پیشینههای تاریخی یکسان میباشد. شهر خواف نمونهای از این گونه شهرهای اسلامی است که علیرغم موقعیت جغرافیایی (واقع بودن در منتهیالیه شرق کشور و انزوای جغرافیایی)، زمانی به عنوان کانونی از تمدن تلقی میشده است. گرچه ویرانی ناشی از جنگ و زلزله و تحولات دهههای اخیر، تاثیر نسبتا زیادی بر اجزا و ضمائم بافت قدیم بر جای گذاشت، لیکن هنوز این بافت دارای پنج محله به نامهای میانده، پایینده، سرده، قلعهبالا و سالارباشی با اجزای مشخص نظیر ارگ قلیچخانی، مسجدجامع، مسجد خطیب، مسجد بلال، مسجد شیخ زینالدین و آبانبارهای آقاحسین، مسجد بلال، مسجد خطیب و خواجهیار که عمدتا مربوط به دوره تیموریان میباشد و همچنین دارای مزار حافظ ابرو، پیراحمد خوافی، بیبی حور و بیبی نور، خواجهیار، بناهای تاریخی نظیر منزل قریشی (دوره قاجاریه)، سقابههای مسجد بلال، مسجد جامع و شیخ زینالدین و بازار است، که هر یک از آنها به نوعی تجلی تجربیات فرهنگی ناشی از تعاملات کشورهای اسلامی را در خود دارند. از این رو هدف از این پژوهش شناسایی و معرفی بافت قدیم شهر خواف به عنوان نمونهای از ساخت شهر اسلامی میباشد. بدین منظور از طریق روشهای اسنادی و پیمایشی (تمام شماری) بافت قدیم این شهر بدقت مورد ملاحظه قرار گرفته است. نتایج آن نشان میدهد بافت قدیم شهر خواف از لحاظ ساخت بهویژه کارکردی نمونهای از شهرهای اسلامی است که با بازخوانی مجدد آن میتوان حلقهی مفقودهی تعاملات گذشته را در بین کشورهای اسلامی به نمایش گذاشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان