نقش سرمایه فکری در حسابداری

یکی از مهمترین و کاربردی ترین داراییهای نامشهود، دارایی فکری یا سرمایه فکری است. امروزه شاهد رشد اهمیت سرمایه های فکری، به عنوان یک ابزار موثر برای افزایش رقابت شرکتها هستیم و این امر موجب افزایش اهمیت سرمایه ی فکری به عنوان معقوله های پژوهشی و اقتصادی شده است. ماهیت سازمان تغییر کرده است و سرمایه های فکری، جایگزین سرمایه های مالی و فیزیکی شده اند. حسابداری سرمایه فکری به صورت فزاینده ای به عنوان یکی از چالش های پیش روی حرفه حسابداری مطرح شده است و محققان تلاش می کنند ارزش پنهانی را که مفهوم سرمایه فکری بیانگر آن است و نقش محوری آن را در فرآیند ایجاد ارزش، تعیین کنند. با این حال بسیاری از سازمان هایی که مدیریت دانش را دنبال می کنند، فرایندی برای اندازه گیری دارایی های دانشی سازمان یا سرمایه فکری ندارند یا اینکه شاخص هایی که بدین منظور استفاده می کنند، بسیار سطحی و محدود است. امروزه سرمایه فکری در حال تبدیل شدن به یک منبع مهم و حیاتی در ایجاد رشد اقتصادی می باشد . بدین جهت مدیران ملزم به اندازه گیری سرمایه فکری به عنوان یک معیار مهم برای افزایش عملکرد کسب و کار سازمانها هستند. لذا در این مقاله سعی شده ضمن ارایه ی تعاریف جامعی از سرمایه فکری و بررسی انوع آن ویژگی ها و چالش های آن در حسابداری و تئوری های فازی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، انسانی ، دارایی ها ، ساختاری ، تئوری فازی