بررسی اثر چند قارچ کش و ترکیب غیر شیمیایی بر کنترل بیماری لکه قهوه ای نواری جو بر روی چند ژنوتیپ جو با سطوح مختلف مقاومت
محل انتشار: فصلنامه گیاه پزشکی کاربردی، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLNTI-9-2_004
تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1401
چکیده مقاله:
بیماری لکه قهوه ای نواری جو با عامل قارچی Pyrenophora graminea یکی از مهمترین و شایع ترین بیماری های جو در اکثر نقاط جهان و ایران می باشد. این تحقیق با هدف بررسی مزرعه ای عملکرد چند قارچ کش و ترکیب غیرشیمیایی در کنترل بیماری لکه نواری روی چند ژنوتیپ جو با سطوح مختلف مقاومت طی سال زراعی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی نیشابور و طرق (مشهد) انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با فاکتورهای آزمایش شامل ژنوتیپ جو در ۵ سطح (یوسف، گوهران، صحرا، جلگه و یک لاین ABY-C۹۵-۱۲) و قارچ کش در ۴ سطح (شاهد، رورال تیاس یک در هزار ، نیمآزال یک و نیم درهزار، ترکیب سرکه (۵/۱ در هزار) + خردل ۳۵ گرم در کیلوگرم) انجام شد. درصد گیاهان آلوده در زمان برداشت محاسبه و تجزیه و تحلیل با آزمون دانکن در سطح احتمال ۰۵/۰ درصد انجام شد. در تجزیه مرکب درصد آلودگی تحت تاثیر منطقه، ژنوتیپ، قارچکش و اثر متقابل ژنوتیپ در قارچکش قرار گرفت. لاین ABY-C۹۵-۱۲ با دارا بودن آلودگی ۸۶/۳ درصد در رتبه اول و ژنوتیپ یوسف و گوهران در رتبه دوم قرار گرفتند. بررسی مقایسات میانگین نشان داد درصد آلودگی در گیاهان شاهد و کاربرد قارچکش آزادیراختین در بالاترین میزان و معادل ۹۵/۲ و ۱۰/۳ درصد بود. کاربرد سرکه و خردل این صفت را تا ۵۹/۲ درصد کاهش داد. در بین تمام ژنوتیپ ها زمانی که رورال تیاس استفاده شد، درصد آلودگی تا سطح معنیداری کاهش یافت. درصد کاهش بیماری تحت تاثیر قارچکش قرار گرفت و ژنوتیپ تاثیری بر این صفت نشان نداد.
نویسندگان
مهناز رجبی
دانشجوی ارشد رشته بیماریهای گیاهی موسسه آموزش عالی جهاددانشگاهی کاشمر،کاشمر ، ایران
رضا اقنوم
دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
احمد درخشان
مربی پژوهش، پژوهشکده بیوتکنولوژی قارچ های صنعتی، سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران
مجید طاهریان
استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کاشمر، ایران