رابطه بین شخصیت با خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شخصیت با خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مقطع دوم دبیرستان منطقه ده شهر تهران با حجم نمونه ۱۶۰ نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهایپژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد، شخصیت هانس.ج.آیزنک((۱۹۷۵، خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی بتز و همکاران((۱۹۹۶ بوده است. روش تجزیه وتحلیل داده ها شامل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون بودند.نتایج حاصل از یافته ها نشان دادند در شخصیت رابطه منفی و غیرمستقیمی بین روان رنجورخویی روان پریشی گرایی با خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی وجود داشته اما بین ویژگی برون گرایی و مقبولیت اجتماعی با خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی