شناسایی چارچوب تیم های استارتاپی برای رسیدن به سطح اسکیل آپ(مقیاس پذیری)در استارتاپ های خدمات نرم افزاری

استارتاپ و اسکیل آپ اصطلاحات کلیدی است که در مباحث و موضوعات رشد سریع استارتاپ ها استفاده می شود. به عنوان مثال با جستجو در ABI/Inform مشخص شد که از سال ۱۹۸۷ تا کنون سالانه تقریبا ۲۰۰ مقاله با کلمه کلیدی "رشد سریع" در آن ها وجود دارد. از دلایل متعددی که برای اهمیت این دو بیان می شود، شاید بتوان رشد و توسعه اقتصادی را به عنوان مهم ترین دلیل در نظر گرفت. با اینحال بررسی ادبیات موجود نشان می دهد تنها ۱۰ درصد از کسب و کارها می توانند رشد سریع را تجربه کنند. از طرفی در سال های اخیر، برخی تحقیقات در رابطه بین تیم های کارآفرینی و عملکرد، مزایای ترکیب استعدادها را برای ایجاد و پیشرفت یک شرکت برجسته کرده اند. با این حال، با توجه به شواهد اینطور به نظر می رسد که شرکت های دارای رشد بالا با تیم های کارآفرینی ارتباط مثبتی دارند. علاوه بر این با رشد شرکت و در هر برهه از زمان ، احتمالا عدم تطابق بین صلاحیت های مورد نیاز شرکت و اعضای تیم وجود خواهد داشت، بنابراین عضویت در تیم با گذشت زمان تغییر خواهد کرد و نیازمندی های خودش را خواهد داشت. از این رو ، ما استدلال می کنیم که درک متفاوتی از ترکیب تیم کارآفرینانه می تواند باعث پیشرفت نظری در تجهیز منابع و عملکرد شرکت در دستیابی به پیشروانی(scale-up) شود . با توجه به این موارد در این پژوهش دنبال پاسخ این سوال هستیم که چارچوب تیم های استارتاپی برای رسیدن به سطح اسکیل آپ(مقیاس پذیری)در استارتاپ های خدمات نرم افزاری چگونه است؟