بررسی نقش تعاملی جهت گیری هدفی دانش آموزان در رابطه بین الگوی تدریس مدیریت بر آموزش بهرنگی و اضطراب امتحان دانش آموزان

پژوهش حاضر به بررسی نقش تعاملی جهت گیری هدفی دانش آموزان در رابطه بین الگوی تدریس مدیریت بر آموزش بهرنگی و اضطراب امتحان دانش آموزان پرداخته است. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. داده های مطالعه با استفاده از روش کمی و مشخصا پرسشنامه جمع آوری شد که مشتمل بر پرسشنامه الگوهای یادگیری سازگار برای اندازه گیری جهت گیری هدف کلاس، پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون و پرسشنامه محقق ساخته الگوی مدیریت بر آموزش بر اساس الگوی مدیریت بر آموزش بهرنگی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه مقطع متوسطه شهرستان بهارستان است که از بین آن ها با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی و بر اساس فرمول های تعیین حجم نمونه، ۱۵۰ نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. تحلیل اطلاعات حاصل شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و متعاقبا تحلیل رگرسیون تعاملی نشان می دهد که اولا بین هر دو متغیر کاربرد الگوی مدیریت بر آموزش و جهت گیری هدفی دانش آموزان با اضطراب امتحان دانش آموزان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد و ثانیا جهت گیری هدفی، نقشی تعاملی در رابطه بین کاربرد الگوی مدیریت بر آموزش و اضطراب امتحان ایفا می کند.  

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: جهت گیری هدفی دانش آموزان ، روش تدریس ، الگوی مدیریت بر آموزش بهرنگی ، اضطراب امتحان