پدیده معنویت انحرافی و چگونگی برون رفت از آن

معنویت گرایی انحرافی، ازجمله مباحثی است که در فلسفه دین مطرح می شود و به معنای اختلال در رفتارهای معنوی انسان است که در قالب های مختلف عرفانی، عبادی، و حتی ورزشی نمایان می شود. بررسی ریشه های اعتقادی این انحراف، از مطالعات بین رشته ای محسوب می گردد و عوامل گوناگونی همانند اعتقادات فردی و محیط اجتماعی در بروز آن دخالت دارند. مولف در این پژوهش درصدد است عوامل تاثیرگذار در معنویت گرایی انحرافی و چگونگی ­برون رفت از آن را کاوش کند. این مهم با روش توصیفی و تحلیل ثانوی کیفی برداده های نقلی که برگرفته از قرآن و حدیث است، انجام می شود. یافته ها حاکی از آن است که آگاهی بخشی و تقویت اعتقادات مذهبی و نیز روی­گردانی از شیاطین و توجه به فطرت انسانی، و از سوی دیگر، نظارت بر محیط خانوادگی، آموزشی و گروه های دوستی، از راهکارهای برون رفت از عرصه معنویت انحرافی خواهند بود. نوآوری این جستار، ارائه الگویی از قرآن و حدیث است تا به نظریه اسلامی نوینی در مواجهه با پدیده معنویت انحرافی، نزدیک شویم. همچنین مدلی از آمیختگی بین تبیین های نظری با متدلوژی اسلامی ارائه می گردد که نشان از تلفیق علم و وحی است.

کلیدواژه ها:

معنویت ، معنویت انحرافی ، برون رفت از معنویت انحرافی ، معنویت انحرافی از منظر قرآن و حدیث