جنگ بیولوژیکی و بیوتروریسم- مطالعه موردی: کروناویروس ۲۰۱۹

جنگ بیولوژیکی به استفاده عمدی از عوامل بیولوژیکی (مانند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و سموم) به عنوان سلاح درسناریوهای جنگ اشاره دارد. عوامل جنگ بیولوژیکی می تواند مرگبارتر از سایر سیستم های تسلیحاتی متعارف باشد؛ زیرامقادیر بسیار جزئی نیز میتواند باعث تلفات گسترده، بسته به عامل مورد استفاده شود. برخلاف جنگ بیولوژیکی، در حملهبیوتروریستی، عوامل بیولوژیکی به طور عمدی علیه یک جمعیت غیرنظامی رها میشوند. این حمله با انگیزه اهدافایدئولوژیکی انجام می شود که باعث ایجاد وحشت، تلفات جمعی یا ضررهای اقتصادی می گردد. تلاش های تاریخی دراستفاده از عوامل بیماری های عفونی به عنوان سلاح های بیولوژیکی، نشان می دهد که تمایز بین رخداد طبیعی اپیدمی یکبیماری عفونی و وقوع آن در نتیجه یک حمله بیولوژیکی عمدی، بسیار مشکل است. همین ویژگی، به کارگیری آن رابرای اهداف برتری جویی میسر ساخته است. توافقات بین المللی برای کنترل توسعه سلاحهای بیولوژیک همچون پروتکل۱۹۲۵ ژنو و کنوانسیون منع توسعه، تولید و ذخیره سازی تسلیحات باکتریولوژیک و توکسینی نیز نتوانسته است به کنترلتوسعه و بکارگیری سلاح های بیولوژیک منجرگردد. استفاده از عوامل بیولوژیک به عنوان سلاح تروریستی بسیار نادراست. با این حال، علیرغم نادر بودن آن، بیوتروریسم در مقایسه با سلاحهای متعارف، توانایی تلفات جمعی زیادی راداراست. علاوه بر این با توجه به ماهیت مخفیانه این حملات، احتمال گزارش نشدن آ نها بیشتر از سلاحهای متعارف است.استفاده از ویروس ها به دلیل سرعت انتشار و کشندگی بالا، عدم نیاز به درگیری در میدان جنگ و یا هزینه های کلاناقتصادی و جانی، گزینه معقولی برای ساقط کردن ملت هاست. احتمال دارد همه گیری کروناویروس ۲۰۱۹ (کووید۱۹) یک عمل بیوتروریستی عمدی باشد که در این مقاله به بررسی برخی از ابعاد آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

پدافند زیستی ، سلاح زیستی ، عوامل بیوترور یسم ، کووید ۱۹