ارتباط بین انگیزه های درونی و سبک های مدیریت تعارض بین فردی با بهره وری در بینمدیران مدارس ابتدایی بخش بم پشت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین انگیزه های درونی و لاک های مدیریت تعارض بین فردی با بهره وری در بین مدیران مدارس ابتدایی بخش بم پشت در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود این پژوهش، در زمره تحقیقات توصیفی- همبستگی قراردارد. حجم نمونه ۱۰۰ نفر از مدیران مدارس ابتدایی بخش بم پشت بود. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش برای متغیر انگیزه های درونی بر اساسنامه نگرش های ناکارآمد (دیوید مک کله لند،۱۹۷۹)، برای متغیر سبک های مدیریت تعارض بین فردی برسشنامه سبک های مدیریت تعارض بین فردی (رابینز، ۱۹۹۸) و برای متغیر بهره وری پرسشنامه بهره وریهراسی بلانچارد وگلد اسمیت ،۱۹۹۶) بودند. اطلاعات با نرم افزار SPSS۲۳ با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمون آماری استنباطیضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان که بین انگیزه موفقیت، انگیزه تعلق اجتماعی و انگیزه قدرت با بهره وری مدیران رابطه مثبت معناداری وجود داشت (۰/۰۱>p) (بدین معنی که با افزایش انگیزه موفقیت، انگیزه تعلق اجتماعی و انگیزه قدرت ، بهره وری مدیران افزایش پیدا می کند همچنین بین سبک تعارض اجبار، سبک تعارض اجتناب، ایک تعارض سازش و سبک تعارض تشریک مساعی با بهره وری مدیران رابطه مثبت معناداری وجود داشت۰/۰۱>p) بدین معنی که با افزایش سبک تعارض اجبار، سبک تعارض اجتناب، سبک تعارض سازش و سبک تعارض تشریک مساعی ، بهره وری مدیران افزایش پیدا می کند .

کلیدواژه ها:

انگیزه های درونی ، سبک های مدیریت تعارض بین فردی ، بهره وری مدیران