بررسی مدیریت دانش در آموزش عالی

در عصر اطلاعات و دانش محور، مدیریت دانش یکی از ویژگی های بارز برای سازمان ها محسوب می شود . مدیریت این منبع کمیابباعث افزایش عملکرد کسب و کار و موفقیت سازمان در زمان فعلی و آینده می شود . مدیریت این منبع ناملموس بقاء سازمانی را درمحیط در حال تغییر بدنبال دارد . مقاله حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای و بررسی منابع مدون و نظرات صاحبنظران درحوزه مدیریت دانش، و با هدف بررسی مدیریت دانش در آموزش عالی به رشته تحریر در آمده است. یافته ها حاکی از آن استکه در عرصه آموزش عالی، مدیریت دانش به عنوان شیوهای شناخته شده است که نوآوری و ابتکار سازمانی را افزایش میدهد.مهم ترین نقشی که می توان به مدیریت دانش در آموزش عالی نسبت داد این است که آموزش عالی مدیریت دانش را بهعنوان یک مدیریت تحول و عامل موفقیت در محیط متغیر در نظر می گیرد. تبادل دانش بطور مستمر در محیط داخلی وخارجی در آموزش عالی، باعث افزایش دانش کارکنان،استفاده بهینه از تکنولوژی و تغییر رویکرد فرهنگ سازمانی به سمتسازمان های یادگیرنده می شود و نهایتا منجر به اثربخشی و کارآیی می گردد.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، پیامد مدیریت دانش