بررسی اثر استراتژی های مدیریت ظرفیت بر رفاه کارکنان در شرکت سنگ آهن مرکزی ایران

هدف از این پژوهش بررسی اثر استراتژیهای مدیریت ظرفیت بر رفاه کارکنان در شرکت سنگ آهن مرکزی ایران بود. روشپژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه پرسنل اداری، فضای سبز و قسمت برق کارخانهفرآوری شرکت سنگ آهن بافق درسال ۱۳۹۶ بوده که از بین آنها تعداد ۲۸۹ نفر حجم نمونه را تشکیل دادهاند. دادهها بهوسیله پرسشنامه، متغیر استراتژی های مدیریت ظرفیت از چهار عامل (اضافه کاری، نوع قرارداد، نیمه وقت یا تمام وقت بودن ونوع شفیت کاری کارکنان)، فرسودگی شغلی، پرسشنامه مخاطرات شغلی، پرسشنامه رضایت شغلی، و رفاه کارکنان از جمع-آوری گردیده است. روایی محتوایی پرسشنامه مورد تایید متخصصین قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش ضریباستفاده شده Lisrel و تحلیل معادلات ساختاری از نرم افزار Spss آلفای کرونباخ محاسبه گردید. در این پژوهش از نرم افزاراست. نتایج تحلیل داده ها بیانگر آن است که بین استراتژی های مدیریت ظرفیت و فرسودگی شغلی، و استراتژی های مدیریتظرفیت و مخاطرات شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین مخاطرات شغلی و رضایتشغلی، مخاطرات شغلی و رفاه کارکنان، فرسودگی شغلی و رضایت شغلی، و فرسودگی شغلی و رفاه کارکنان تاثیر منفی ومعناداری وجود دارد. در نهایت نتایج نشان داد که رضایت شغلی بر رفاه کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

رفاه کارکنان ، استراتژیهای مدیریت ظرفیت ، رضایت شغلی ، مخاطرات شغلی ، فرسودگی شغلی