بررسی رابطه ابعاد شوخ طبعی و سبک های دلبستگی (ایمن، نا ایمن، دوسوگرا) در افراد اضطرابی

سبک های دلبستگی بازنمایی ذهنی ازخود و دیگران را انعکاس می دهند و به جهت گیری های مختلف در ارتباطات نزدیک منجر می شوند که نه تنها در کودکی ، بلکه در بزرگسالی نقش بسیار اساسی در برقراری ارتباط با دیگران دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد شوخ طبعی با سبک های دلبستگی (ایمن ، ناایمن و دوسوگرا) در افراد اضطرابی می باشد. در این مطالعه، همبستگی شامل ۵۳ نفر از افراد با تشخیص اضطراب می باشد که به صورت در دسترس در سال ۹۸-۱۳۹۹ انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها ، پرسشنامه های شوخ طبعی و سبک های دلبستگی اجرا شدند و به منظور محاسبه، تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ورژن ۲۱ و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج حاصل دلالت بر این داشتند که از میان مقیاس های شوخ طبعی و سبک های دلبستگی در افراد اضطرابی، در زیر مقیاس لذت از شوخی با سبک دلبستگی ایمن (۳۳۱/.) همبستگی معناداری دارد (۰/۰۵). همچنین زیر مقیاس خنده با سبک دلبستگی اجتنابی (۰/۲۲۹) رابطه معنادار در سطح معناداری (۰/۰۵) دارد. ایذا در زیر مقیاس شوخ طبعی در روابط اجتماعی با سبک دلبستگی اجتنابی (۰/۳۵۵) همبستگی معناداری (۰/۰۱) دارد. در نتیجه می توان بیان کرد که افراد دارای اضطراب با سبک دلبستگی ایمن لذت بیشتری از شوخی می برند و افراد با سبک دلبستگی اجتنابی بیشتر می خندند. همچنین افراد اضطرابی با سبک های دلبستگی اجتنابی در روابط اجتماعی شوخ طبع تر هستند.

کلیدواژه ها:

ابعاد شوخ طبعی ، سبک های دلبستگی ، ایمن ، ناایمن ، دوسوگرا ، افراد اضطرابی