مقایسه خود پنداره دختران نوجوان در دو گروه تک والد پدر و تک والد مادر

خانواده نخستین محیط اجتماعی است که کودک را تحت سرپرستی و مراقبت قرار می دهد. از این رو پیش از تمام محیط های اجتماعی در رشد و تکامل فرد تاثیر دارد. پیدایش عادات و نظرهای کودک از خانه آغاز میشود. در جریان رشد کودک شرایط خانواده می تواند یک عامل مثبت و مهیا کننده زمینه های رشد یا یک عمل مخل و بازدارنده باشد. ویژگی هایی از قبیل احساس اعتماد به نفس و آرامش خاطر و سلامت روان در کودک، نتیجه وجود یک فضای خانوادگی آرام و روابط سالم بین اعضای خانواده است. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه خودپنداره دختران نوجوان در دو گروه تک والد پدر و تک والد مادر شهر تهران بوده است. روش تحقیق علی مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر (خانواده های تک والد، سرپرست پدر و سرپرست مادر) دوره دوم دبیرستان دو منطقه شهر تهران (۱۱، ۱۵) بود که برای انتخاب نمونه مورد نظر از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و نمونه شامل ۱۰۰ نفر فرزندان خانواده های تک والد ( ۴۰ نفر سرپرست پدر، ۶۰ نفر سرپرست مادر) می باشد. ابزار پژوهش پرسشنامه خودپنداره راج کمار بود. داده ها در سطح آمار استنباطی و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد بین میانگین زیر مقیاس های خودپنداره دختران سرپرست پدر با سرپرست مادر تفاوت معنی داری وجود ندارد. به عبارت دیگر یعنی سازه خودپنداره (به جز زیر مقیاس اخلاقی) در گروه های مختلف تفاوتی ندارد یا به عبارت دیگر میتوان گفت که سرپرست پدر داشتن یا سرپرست مادر داشتن هیچ تاثیری بر خودپنداره دختر نوجوان ندارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، تک والد پدر ، تک والد مادر