مدیریت مشارکتی در آموزش و پرورش

مدیران در هر سازمانی به خصوص سازمان های آموزشی اهمیت بسیاری دارند و گرانبهاترین سرمایه ی انسانی هر سازمان به شمار میروند. اثربخشی سازمان آموزشی در گرو مدیریت اثربخش این نظام است. در سازمانهای آموزشی مدیر یکی از مهمترین عوامل جلب مشارکت افراد به حساب می آید. نقش رهبری مدیر در جهت دادن به مشارکت و هدایت آن امری حساس و مهم است. مدیریت مشارکتی سبکی است نو در مدیریت، که در دهه های اخیر مطرح شده است. بسیاری از معلمان و مربیان بزرگ مدیریت مشارکتی را راه چاره ای برای مدیریت خود کامه و دیوان سالار رانده ی گذشته به شمار می آورند. مدیریت مشارکتی دارای فلسفه ای است که ایجاب می کند، تصمیم گیری سازمانی چنان صورت می گیرد که اطلاعات درون داده ها و مسیولیت ها به پایین ترین رده های سازمانی مربوط به آن تصمیم منتقل شود. مشارکت در مدیریت به معنای ایفای نقش از طریق اظهار نظر ارایه پیشنهاد و تصمیم گیری و قبول مسیولیت در زمینه ی فعالیت های سازمانی انتخاب نوع کار بهبود و توسعه ی کار و توزیع دستاوردهاست. عوامل تعیین فرهنگ سازمانی به گونه ای اساسی بر امکان توفیق اجرای مدیریت مشارکتی اثر می گذارد. چنانچه عوامل تعیین کننده فرهنگ سازمانی ارزش های مدیریت مشارکتی را حمایت نکنند سازمان باید تغییر و تحول فرهنگی را در نظر بگیرد و موفقیت در استفاده از مدیریت مشارکت جویانه به وضعیت و موقعیت بستگی دارد و برای تحقق مشارکت در مدیریت باید بسترهای لازم را فراهم کرد. مشارکت در سازمانها از ابزارهای مهم تصمیم گیری است این موضوع در مدیریت آموزشی به لحاظ رواج فرهنگ مشارکت جایگاه ویژه ای دارد. مدیران مدارس می توانند از راه های گوناگون از جمله شوراهای دانش آموزی و انجمن اولیا و مربیان مشارکت همگانی را در امور مدرسه جلب کنند. در آخر این مقاله فایده های مشارکت در مدیریت و همچنین محدودیت و موانع موجود در آن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، آموزش و پرورش ، مدیریت ، انجمن