بررسی عوامل موثر برریسک نقدینگی در بانکداری اسلامی در ایران و بانکداری متعارف درترکیه (مطالعه موردی بانک ملت ایران و آ ک بانک ترکیه)

امروزه بانک ها علاوه بر تجهیز منابع و اعطای تسهیلات، تسهیل در دریافت و پرداخت را نیز فراهم می کنند. با این وجود این نهادهای مالی بخصوص بانک های اسلامی، به دلیل ربوی بودن بسیاری از ابزارهای مدیریت نقدینگی، بیش از بانک های متعارف با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند و چنانچه رکودی جزئی در عملکرد بانک ها بوجود آید علامتی بر ضعف تلقی و ممکن است اعتماد مردم سلب گردد، در این حالت وجوه از بانک خارج شده و وضعیت نقدینگی بانک تحت تاثیر قرار می گیرد. با توجه به آنکه شرط اصلی بقای بانک ها کسب درآمد است، پس می بایست بانک ها دارایی های فاقد درآمد خود را به دارایی درآمد زا تبدیل کنند. نگهداری بیش از اندازه نقدینگی گرچه ریسک نقدینگی را کاهش می دهد، لیکن فرصت سرمایه گذاری را از بانک می گیرد. نقدینگی بهینه از تقابل ریسک و بازده بدست آید پس بانک ها باید بتوانند ریسک ناشی از وضعیت نقدینگی و سایر فعالیت های خود را مدیریت کنند و با مدیریت هوشمندانه تر مقادیر نقدینگی، از بیهوده هدر رفتن فرصت های سرمایه گذاری جلوگیری نموده ومقادیر نقدینگی مازاد را برای مصارف سرمایه گذاری و اعطای تسهیلات به کار گرفته و از این جهت درآمدهای بیشتری برای بانک کسب نموده و سایر اهداف سرمایه گذاری و اعطای تسهیلات را نیز جامه عمل پوشاند .در انجام این تحقیق از روش های کتابخانه ای و میدانی و با استفاده ازمقالات، مجلات وطرح های پژوهشی و بانک های اینترنتی و اطلاعات ارائه شده توسط بانک ها جهت گردآوری اطلاعات استفاده نموده ایم و با استفاده از مدل به بررسی عوامل موثر ریسک نقدینگی در بانکداری اسلامی در ایران و بانکداری متعارف در ترکیه پرداخته شد. نتایج حاصله بیانگر ریسک کمتر و کارایی بهتر آک بانک در مقایسه با بانک ملت بود.

کلیدواژه ها:

ریسک نقدینگی ، بانکداری اسلامی ، بانکداری متعارف ، مدیریت ریسک