تدوین الگوی عوامل موثر بر گسترش وقف و ورود خیران به ورزش با رویکرد توسعه عدالت ورزشی و ارتقای سلامت جامعه

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین مسائلی که امروزه باید به آن توجه داشت تاثیر نقش وقف و امور خیریه در تامین نیازهای فرهنگی، ورزشی، اجتماعی و اقتصادی جامعه است. اینکه وقف تا چه حد می تواند در رفع کمبودها و شکوفایی ورزش کشور مفید واقع شود، نیازمند بحث و بررسی عمیق صاحب-نظران و کارشناسان حوزه ورزش است. هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه الگوی عوامل موثر بر گسترش وقف و ورود خیران در حوزه ورزش بود. روش کار: این پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ راهبردی کمی است. جامعه آماری شامل صاحب نظران این حوزه و مجمع خیران سلامت و انجمن خیران مدرسه ساز بود که به طور مستقیم با چالش ها و رهیافت های ورود خیران در ورزش آشنایی داشتند. روش نمونه-گیری به صورت غیراحتمالی با انتخاب هدفمند و با حداکثر بیست تنوع یا ناهمگونی بود. بر این اساس ۳۶۰ نفر نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه مستخرج از مطالعات و بررسی مبانی نظری بود که هفت نفر از متخصصان روایی آن را تایید کردند و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ در حد مطلوب به اثبات رسید. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: بر اساس نتایج تحلیل عامل تاییدی بارهای عاملی عوامل تشکیل دهنده بالاتر از ۴/۰ بود که تایید می شود. همچنین شاخص های ارزیابی کلیت الگوی معادله ساختاری با توجه به دامنه مطلوب این شاخص ها درمجموع بیانگر این است که الگوی مفروض تدوین شده توسط داده های پژوهش حمایت می شود. به عبارت دیگر، برازش داده ها به الگو برقرار است و همگی شاخص ها جز شاخص نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی دلالت بر مطلوبیت الگوی اندازه گیری الگوی ورود خیران در ورزش دارد. نتیجه گیری: ورود خیران به ورزش می تواند نوعی جذب سرمایه مناسب باشد که فضاهای ورزشی استانداردی در همه نقاط کشور ساخته شود و همه آحاد جامعه به صورت مساوی از این اماکن استفاده نمایند. این امر با هدف توسعه ابعاد مختلف آن نیازمند پیوند با نهادهای دیگر ازجمله اقتصاد، بهداشت و سلامت، نظام تربیتی در سطح حاکمیت و سیاست گذاری است تا با یادگیری سیاست های ورزشی الگو های کاربردی و متناسب را به کار گرفت.

کلیدواژه ها:

تندرستی ، فعالیت بدنی ، مشارکت اجتماعی ، وقف