اثربخشی مراقبه ذهن آگاهی بر ادراک زمان با کاربرد تکلیف دوقسمتی زمانی در جمعیت دانشجویی دختر سالم شهر تهران

مقدمه:  ادراک زمان و خودآگاهی و بررسی سازوکارهای مرتبط با آن، مقوله ­ها ی پیچیده و جذابی هستند که همواره کنجکاوی بشر را بر می­ انگیخته اند. مطالعه­ اخیر برای بررسی اثرات ذهن ­آگاهی بر ادراک زمان با روش آزمایشی گروهی انجام شد. روش کار: ۳۱ نفر دانشجوی مقطع کارشناسی که از نظر سلامت روانی و بیماری­ های مغزی ارزیابی شده بودند و از نظر اندازه توانمندی ذهن ­آگاهی در حد متوسط بوده ­اند به دو گروه آزمایش ۱۶ نفر و کنترل ۱۵ نفر تقسیم شدند. گروه آزمایشی یک جلسه فایل صوتی ۱۳ دقیقه ­ای ذهن ­آگاهی را گوش داده و به تمرینات آن عمل کردند. برای گروه کنترل یک جلسه فایل صوتی خنثی ارائه شد. تکلیف دو قسمتی زمانی قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل ارائه و یافته­ های آن ثبت شد. یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد گروه آزمایش به طور معناداری در اندازه نقطه دوقسمتی زمانی  (Bisection point)نسبت به گروه کنترل نمرات پایین ­تری کسب نموده ­اند و همچنین تعداد درصد پاسخ­ های طولانی (Persentage Long response) در این گروه به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش داشت که نشانگر بیش تخمینی زمانی به دنبال اثر تمرین ذهن ­آگاهی می­ باشد. در این پژوهش اندازه متغیر رفتاری زمان واکنش که شاخص رفتاری از بهبود فرآیند تصمیم­گیری است اندازه­گیری شد اما تفاوت معناداری در دو گروه آزمایش و کنترل مشاهده نشد. نتیجه­ گیری: نتایج بر اساس این فرضیه که ذهن­ آگاهی با کاهش سطح برانگیختگی و افزایش منابع توجهی به محرک­ های درونی موجب بیش تخمینی زمان می ­شود مورد تحلیل قرار گرفت و برای بررسی تاثیر ذهن ­آگاهی در فرایند تصمیم­ گیری به نظر می­رسد ارزیابی و تحلیل طیفی تغییرات امواج مغزی هم زمان با پاسخ ­های رفتاری ضروری است.  

کلیدواژه ها:

Time perception ، Mindfulness meditation ، Temporal bisection task ، ادراک زمان ، مراقبه ذهن ­آگاهی ، تکلیف دو قسمتی زمانی