بررسی نیمرخ حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه و مشکل یادگیری

مقدمه: دانش آموزان جهت کسب موفقیت در مدرسه نیازمند هماهنگی توانایی های حرکتی، شناختی و اجتماعی - هیجانی هستند. دراین بین نقش مهارت های حرکتی به عنوان سنگ بنای پیشرفت عملکرد شناختی و اجتماعی- هیجانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو، پژوهش حاضر باهدف مقایسه نیمرخ حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه و مشکل یادگیری انجام شد. روش: در این پژوهش علی- مقایسه ای شرکت کنندگان شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان ۸ تا ۱۲ سال دارای اختلال یادگیری و ۱۰۰ نفر از دانش آموزان کم پیشرفت مدارس ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند که در متغیرهای سن، جنسیت، پایه تحصیلی و هوشبهر همگن شدند. داده های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج به دست آمده حاکی از عملکرد ضعیف دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه در مهارت های حرکتی جابجایی(۰/۰۰۱>P،۲۵/۸۶=F)، کنترل شی (۰/۰۰۱>P ،.۳۵/۹۵=F)، تعادل(۰/۰۰۱>P ،۲۵/۰۴=F)، هماهنگی حرکتی دوطرفه (۰/۰۰۱>P ،۹۲/۴۷=F) و مهارت­های حرکتی ظریف (۰/۰۵>P ،۲۲/۶۸=F) نسبت به دانش آموزان دارای مشکل یادگیری بود. از این رو، با توجه به یافته­های به دست آمده می­توان چنین عنوان کرد که نیمرخ حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه به طور معنی داری ضعیف تر از دانش آموزان با مشکل یادگیری است.  نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر توجه به مهارت های حرکتی در ارزیابی و تشخیص و به تبع آن طراحی و امکان سنجی برنامه­های توان بخشی برای دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه و مشکل یادگیری می تواند نتایج امیدبخشی در پی داشته باشد. همچنین نتایج به دست آمده کاربردهای مهم تشخیصی و درمانی برای این دو گروه از دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

specific learning disorder ، learning problem ، motor profile. ، اختلال یادگیری ویژه ، مشکلات یادگیری ، نیمرخ حرکتی