اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر بهزیستی روان شناختی زنان دارای همسر معتاد

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر بهزیستی روان شناختی زنان دارای همسر معتاد صورت گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی و در قالب پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان دارای همسر معتاد به مواد مخدر بود که همسرانشان در بهار ۱۴۰۱ به کمپ ترک اعتیاد شهرستان قاین مراجعه کرده بودند. به منظور انتخاب نمونه از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. بدین ترتیب از بین کسانی که داوطلب بودند(۶۰نفر) و معیارهای ورود به پژوهش را داشتند(۴۷نفر) به صورت تصادفی ۳۰ نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه درمانی شناختی-رفتاری به مدت ۸ جلسه (هر هفته یک جلسه به مدت ۹۰ دقیقه)روی گروه آزمایش اجرا شد، در حالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف(۱۹۸۹) بود که اعضای هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون، آن را تکمیل کردند .نتایج بدست آمده از تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد، گروه درمانی شناختی-رفتاری به طور معناداری (p˂۰. ۰۵) منجر به بهبود بهزیستی روان شناختی زنان دارای همسر معتاد شده بود. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند راه گشای مشاوران و درمانگران در کمک به زنان دارای همسر معتاد باشد.

کلیدواژه ها:

دکترای مشاوره خانواده ، دانشگاه آزاد اسلامی قائنات ، قائنات ، ایران