آشنایی با مفهوم اختلال نقص توجه – بیش فعالی و بررسی میزان اثر گزاری آن بر تحصیل و یادگیری دانش آموزان

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی شایع ترین اختلال روانپزشکی کودکان در سنین مدرسه می باشد. شروع علایم در کودکان مبتلا، با بیش فعالی نامتناسب با سطح رشد، بی توجهی، مشکلات تحصیلی و تکانشگری همراه است. اختلال نقص توجه/بیش فعالی یک اختلال رفتاری رشدی است که غالبا از سن ۷ سالگی شروع می شود و با نشانه هایی نظیر کوتاهی دامنه توجه مشکل در تمرکز حواس پرتی فعالیت بدنی غیر معمول رفتارهای تکانشی یا ترکیبی از این موارد همراه است. این دانش آموزان به سادگی تمرکز حواس شان را از دست میدهند از این رو گوش دادن به حرفهای معلم و یا انجام دادن تکالیف برایشان بسیار دشوار است .این اختلال با علایمی چون نداشتن تاب مقاومت در مقابل ناکامی، کج خلقی، لجاجت، اصرار در برآورده شدن خواسته ها، بی ثباتی خلق، ملامت و طرد شدن از سوی همسالان و عزت نفس پایین، افت تحصیلی و ... همراه است و ممکن است موجب اشکال در روابط بین فردی با همسالان و دیگران از طرف دیگر موجب واکنش خانواده و معلمین نیز گردد، این اختلال معمولا به تعارض با مسیولان مدرسه و اعضای خانواده منجر می گردد به نحوی که این کودکان دچار سرخوردگی و بی ارزشی می گردند، به ویژه به دلیل تغییر پذیری علایم در این افراد، والدین گاه فکر می کنند که کلیه رفتارهای مزاحم کودک عمدی است.

کلیدواژه ها:

نقص توجه ، بیش فعالی ، بی توجهی ، یادگیری