ارزیابی ارگونومیکی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارگران ساختمانی به روش WERA

زمینه و هدف: تلاش فیزیکی زیاد کارگران ساختمان سازی با عواملی مانند حمل و نقل مواد ساختمانی، استفاده از ابزار و ماشین آلات مرتبط می باشد. ریسک فاکتورهای رایج برای سیستم اسکلتی– عضلانی در کارگران ساختمان سازی شامل پوسچر نامطلوب و استاتیک، حرکات تکراری، ارتعاش تمام بدن و دست- بازو و کارهایی که دست بالاتر از سطح شانه قرار میگیرد. لذا مطالعه حاضر به منظور ارزیابی ارگونومیکی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارگران ساختمانی به روش WERA انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی-مقطعی است که بر روی ۲۷نفر از کارگران ساختمانی به روش تصادفی ساده و با مراجعه حضوری انجام شد. جهت ارزیابی ارگونومیکی از روش WERA که جزء روش های مشاهده ای قلم کاغذی است و برای ارزیابی مشاغلی همچون کارگران ساختمانی کاربرد دارد، استفاده شد. توصیف داده های آماری با استفاده از از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۷انجام گرفت.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد پژوهش ۷/۳±۳۸/۳۳ سال بود. نتایج این مطالعه نشان داد ۵۶% از نمونه های مورد مطالعه با ریسک متوسط و ۴۴% با ریسک بالای ارگونومی در مشاغل ارزیابی شده، مواجه هستند. در بین اعضای بدن بیشترین میانگین نمره اختلالات اسکلتی عضلانی به نواحی کمر، پا و مچ دست (به ترتیب با ۵/۶۳، ۵/۳۳ و ۵/۲۶) و از عوامل محیطی موثر بر اختلالات اسکلتی عضلانی به ترتیب فاکتورهای زمان مواجهه و استرس تماسی (با میانگین نمره ۴/۸۵ و ۴/۷۸) اعمال شده، می باشند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، با آموزش در زمینه ارگونومی و چگونگی حمل بار و انجام کار تیمی میتوان اختلالات اسکلتی- عضلانی را در نواحی از بدن که نمره ریسک بالایی دارند، تا حدودی کاهش داد. همچنین با چرخشی کردن کارها و یا اختصاص زمان استراحت متناسب با ساعت کاری برای کارگران ساختمانی، زمان مواجهه را میتوان کنترل کرد. برای کاهش استرس تماسی، استفاده از دستکش مناسب برای کارگران میتواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، روش WERA ، کارگران ساختمانی ، اختلالات اسکلتی- عضلانی