مقایسه سبک زندگی سلامت محور دو گروه از سالمندان ایرانی و افغانستانی (مورد مطالعه: سالمندان شهر قرچک)

در دنیای کنونی، سلامت تبدیل موضوعی مهم و محوری در مطالعات اجتماعی و جمعیتی شده است. هدف این مقاله شناخت تفاوت­ های بومی–مهاجر الگوی سبک زندگی سلامت محور سالمندان شهر قرچک در سال ۱۳۹۸ است. روش تحقیق پیمایشی بوده و داده ها به کمک پرسشنامه محقق ساخته از ۳۸۳ نفر از سالمندان۶۰ ساله و بالاتر بومی و مهاجر شهر قرچک گردآوری شده است. نتایج نشان داد ۱۶.۷ درصد از بومیان و ۴/۱۸ درصد از مهاجران سبک زندگی سلامت محور پایینی دارند. اکثر بومیان (۶۹.۵ درصد) و مهاجران (۶۶.۵ درصد) سالمند سبک زندگی سلامت محور در حد متوسط دارند. طبق نتایج تحلیل دومتغیره، سالمندان مرد، سالمندان دارای تحصیلات بالا، سالمندان شاغل، و همچنین سالمندان دارای همسر از سبک زندگی سلامت محور مطلوب­تری برخوردارند. بین نحوه گذران اوقات فراغت، مصرف دخانیات و تغذیه در بین سالمندان ایرانی و افغانستانی­ از نظر آماری تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد که متغیر تابعیت با کنترل سایر متغیرهای جمعیتی و زمینه ­ای تاثیر معنی­ داری بر سبک زندگی سلامت محور سالمندان ندارد؛ اما متغیرهای سال ­های تحصیل، جنس و تعداد فرزندان سالمندان دارای اثر مثبت بر سبک زندگی سلامت محور هستند. طبق نتایج، سبک زندگی سلامت­ محور سالمندان، فارغ از تابعیت معطوف به همبسته ­های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است. 

کلیدواژه ها:

سالمندان ، سبک زندگی سلامت محور ، مهاجرین افغانستانی ، شهر قرچک