اثرگذاری حکمروایی مقبول در محقق شدن طرح های توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی شهرداری منطقه بیست کلان شهر تهران)

حرکت مردم از روستاها به شهرها ، از شهرها به کلان شهرها و شهر منطقه ها و از جوامع عقب مانده یا بازمانده از توسعه و پیشرفت به شهرها یا کلان شهرهای جهانی همراه با تداخل و درهم رفتن فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها بر تنوع و پیچیدگی تحولات می افزاید. شهرها برای مدیریت و اداره خود راهی به جز زمینه سازی برای توسعه دموکراسی نیافته اند و در این راه به شکل تازه ای از حاکمیت دست یافته اند ، که برخی آن را ابداع و اختراع جدید بشری در ایجاد نظام اجتماعی نوین دانسته اند. این شکل جدید به نام جنبش حاکمیت شایسته نامیده می شود که منشا شهری دارد. حاکمیت یا حکمروایی پسندیده شهری دستاورد نوین بشری است که امید به رستگاری انسان ها در سایه توسعه پایدار را در گذار از مسائل جدید زندگی اجتماعی و شهری افزایش می دهد. در این تحقیق سعی گردیده ضمن تحلیل و ارزیابی حکومت های محلی منطقه به جایگاه واقعی آن ها به عنوان رویکردی اساسی در جهت تحقق طرح های توسعه ای منطقه توجه گردد.

کلیدواژه ها:

حکمروایی ، توسعه پایدار ، منطقه بیست کلان شهر تهران