اثربخشی بازی درمانی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی مبتلا به اختلال خواندن

اختلال خواندن یا دیسلکسیا از دیگر اختلالات شایع مرتبط با یادگیری است که برای افراد مبتلا مشکلاتی را در زمینه درک درست مطالب، تلفظ و حتی نوشتن به وجود می آورد به طوری که قادر نیستند مانند سایرین در مهارت های آموزشی مرتبط با خواندن، عملکرد موفقیت آمیزی داشته باشند. بازی درمانی موجب افزایش عملکرد تحصیلی و خواندن این دانش آموزان می شود لذا هدف از این پژوهش تاثیر بازی درمانی بر عملکرد تحصیلی این نوع دانش آموزان بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان نارساخوان پایه دوم ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ بود که از بین آنها، ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. ابزار های جمع آوری اطلاعات در این پژوهش آزمون نارساخوانی کرمی نوری و مرادی(۱۳۸۴) و مقیاس هوش وکسلر کودکان(۱۹۴۹) بود. برنامه مداخله بازی درمانی در طول ۱۰ جلسه به مدت ۲ ماه بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه این مداخله را دریافت نکرده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی بر بهبود مولفه عملکرد خواندن در گروه آزمایش به طور معنی داری موثر است. نتایج این مطالعه نشان داد که بازی درمانی بر بهبود عملکرد تحصیلی و مشکلات خواندن دانش آموزان مبتلا به اختلال خواندن بسیار تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

اختلال خواندن ، بازی درمانی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان