بررسی ماده ۲۱۸ قانون مدنی و نمونه آراء صادره از محاکم دادگستری

در جوامع بشری معامالتی توسط اشخاص صورت میگیرد که هریک از این معامالت برطبق قوانین ، شرایط خاص خود رادارد . اما مهمترین رکن از ۴ ارکان اساسی یک معامله یا عقد، قصدو رضا طرفین معامله میباشدکه موضوع مقاله مورد بحث قصد وسوء نیت بدهکار از انجام معامله صوری به قصد اضرار طلبکاران میباشد که به موجب ماده ۲۱۸ قانون مدنی ، به لحاظ مخدوش بودن قصد بدهکار، معامله به قصد فرار دین نافذ نیست.البته تقدم دین بر معامله در اینگونه معاملات مهم میباشد و از طرفی دین نیز باید حال باشد و دین موجل بنابرنظر اکثریت، مشمول این ماده قانونی نمی گرددوبه نوعی رابطه عموم و خصوص من وجه بین معامله صوری و معامله به قصد فرار از دین موجود میباشد.

کلیدواژه ها:

معامله ، قصد ، ، دین ، فریب