بررسی نقش مهارتهای ارتباطی بر همبستگی خانوادگی (مورد مطالعه شهر مشهد)

هدف: این تحقیق با هدف بررسی نقش مهارتهای ارتباطی بر همبستگی خانوادگی در شهر مشهد در سال ۱۴۰۰انجام شده است. روش تحقیق: این پژوهش به روش پیمایشی، و با ابزار پرسشنامه محقق ساخته و از روایی و پایایی معتبری برخوردار بوده است. جهت آزمون فرضیهها از آزمونهای همبستگی تی تست و تحلیل واریانس و همچنین رگرسیون استفاده شده است.جامعه آماری مورد نظر در تحقیق حاضر، شامل کلیه شهروندان مشهدی ساکن در مناطق ۹، ۱۰ و ۱۱ شهر مشهد می باشند که با استناد به اطلاعات سازمان آمار کشور، در حال حاضر جمعیت هر یک از این مناطق به ترتیب، ۳۰۰.۵۳۹، ۲۶۵.۲۰۵ و ۱۹۲.۳۵۵ نفرمی باشد که جمعا برابر با ۷۵۸.۰۹۹ نفر است.برای محاسبه حجم نمونه تحقیق از فرمول کوکران استفاده شده است که تعداد آن برابر با ۳۷۹ نفر می باشد.یافته ها: نتایج این تحقیق نشان می دهد که بین سن، جنسیت، تحصیلات و همبستگی خانوادگی رابطه معناداری وجود دارد و همچنین با افزایش درآمد مقدار همبستگی خانوادگی بصورت جزئی کاهش می یابد و از طرفی نیز مقدار تاثیر ارتباطات کلامی بر همبستگی خانوادگی بیشتر از مقدار تاثیر ارتباطات غیر کلامی می باشد. همچنین با افزایش مهارت های ارتباطی همبستگی خانوادگی نیز افزایش می یابد.