مدیریت منابع انسانی سبز، الزام مدیریت در هزاره سوم

با توجه به تشدید نگرانی های زیست محیطی در سال های اخیر، مدیریت منابع انسانی سبز به عنوان یکی از اولویت های مدیریتی در میان رهبران و مدیران سازمان ها، در نظر گرفته شده است. از سوی دیگر، افزایش جمعیت، تخریب زیستگاه های متعدد انسانی و حیوانی، استفاده بیش از حد از منابع طبیعی و ایجاد بی رویه آلودگی، بزرگ ترین تهدید موجود در مسیر توسعه پایدار جوامع است. بنابراین، ضروری است که کلیه سازمان ها، ادارات و کسب و کارها، با تاثیر رفتارهای مخرب خود بر روی محیط زیست آشنا شوند. مدیریت منابع انسانی سبز، مهم ترین رکن مدیریت سبز است و در سال های اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران مدیریت منابع انسانی را به خود معطوف کرده است. مدیریت منابع انسانی سبز نه تنها برای محیط زیست بلکه برای سازمان ها نیز مفید است. شاید بسیاری از افراد با این مفاهیم آشنایی نداشته باشند. ما در محیطی زندگی می کنیم که برای زندگی در آینده نیز به آن احتیاج داریم. کسب و کارها، تغییرات اقلیمی، مشکلات محیط زیستی مانند گرمایش زمین، گازهای گلخانه ای، زباله ها، تخریب جنگل ها و ... همگی نقش بزرگی در تخریب محیط زیست دارند. هدف از مقاله حاضر کسب بینش گسترده تر در خصوص مفهوم مدیریت منابع انسانی سبز به عنوان یکی از خرده سیستم های مدیریت سبز است. به این ترتیب با بهره گیری از روش کتابخانه ای و مرور مقالات مفهوم کلی مدیریت منابع انسانی سبز، چالش های زیست محیطی هزاره سوم، اهداف مدیریت منابع انسانی سبز، تفاوت آن با مدیریت منابع انسانی سنتی، اقدامات و در نهایت اثر این اقدامات بر سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. هم چنین با نظر به نوپا بودن مفهوم مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان ها این مقاله می تواند در ایجاد نگرش مثبت به این مفهوم در سازمان های هزاره سوم کمک نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، محیط زیست ، منابع انسانی سبز ، هزاره سوم