آموزشی و رویکرد نوین جهانی از طریق مدیریت و برنامه ریزی

پدیده جهانی شدن از بحث انگیز ترین مسائل روز جهان به شمار می رود. شاید هیچ پدیده دیگری تا بدین اندازه در ابتدای هزاره سوم توجه اندیشمندان، سیاستمداران، اقتصاددانان و متولیان فرهنگی را به خود جلب نموده است. پدیده ای که در تصمیم گیری ها و فعالیت های اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی انسانها نقش تعیین کننده داشته و مرزهای جغرافیایی را به حداقل کاهش می دهد، منافع مردم کشورها را بیش از پیش به هم تنیده می کند و علاوه بر کالا و خدمات، افکار و دانش بشری نیز آسانتر و بی حد و مرز تر از گذشته مبادله می شود این پدیده که قدمتی دیرینه دارد موجب ظهور فناوری های جدید، بویژه فناوری های مربوط به عرصه اطلاعات و ارتباطات در جهان شده است. این تحولات نیز دنیای جدیدی را شکل داده و به ظهور رسانده که از قسمت های متعادلی تشکیل شده است؛ قسمت هایی که جمع شدن آن ها در کنار یکدیگر در شبکه جدید ارتباطات تعاملی نه از سر اتفاق که از روی اجبار ناشی از ضرورت تاریخی است. این تجمع و تعامل موجب ظهور و تجدید حیات زبان ها و فرهنگ هایی شده که به گونه ای متنوع نظام پویای جهانی را پی ریزی کرده است. (صبوری خسروشاهی، ۱۳۸۴، ص ۱). تغییر در سیاست های آموزشی و پرورشی، نخستین بار مورد توجه میشل فوکو در اثر مهم وی با عنوان مراقبت و تنبیه قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، برنامه ریزی آموزشی ، جهانی شدن ، رویکرد نوین