کارافرینی رهیافتی برای ایجاد اشتغال و توسعه

کمبود فرصت های شغلی در نواحی روستایی باعث کمی درآمد و توسعه نیافتگی مناطق روستایی شده و مهاجرت روستائیان به شهرها را به دنبال دارد. در کنار بخش کشاورزی، بخش غیرکشاورزی و به ویژه صنایع روستایی از قابلیت بالایی برای اشتغال زایی برخوردار می باشند ولی وجود برخی عوامل باعث شده امکان استفاده از تمام ظرفیت های صنایع روستایی برای اشتغال زایی میسر نگردد. در این پژوهش ضمن بررسی میزان موفقیت صنایع روستایی در اشتغال زایی، به بررسی عوامل موثر بر میزان موفقیت آن ها در اشتغال زایی پرداخته شده است، باید گفت که بدون توجه کافی به مقوله »توسعه فرهنگ کارآفرینی« نمیتوانیم به شاخصهای رشد و توسعه که از طریق تغییر در روند تولید، بهره وری و توان افزایی فنی و صنعتی در عرصه اقتصاد حاصل میشود، دست یابیم. در گذر از مرحله سنتی به صنعتی باید به توانمندی ها و قابلیتهای فردی کارآفرینان در بهره گیری از منابع طبیعی و بکارگیری تکنولوژی مدرن اهتمام ویژهای قائل شویم. زیرا، آنها با بکارگیری روشهای جدید در بازار، خود را برای استفاده بهینه از ابزار و دستیابی به کیفیت مطلوب کالا و خدمات آماده میسازند. پس می توان گفت که کارآفرینی مهم ترین مقدمه ورود به توسعه یافتگی است، چراکه محور کارآفرینی عبارت است از انسان و اندیشه و خلاقیتی که او ایجاد میکند . در این صورت هر اندازه که به انسان و خلاقیت و ایده پردازی اهمیت داده شود، آن جامعه شتاب بیشتری در جهت توسعه اقتصادی و افزایش درآمد سرانه و گسترش فرصت های شغلی خواهد داشت .البته ناگفته نماند که بسیاری تصور می کنند که هر ایده ای نو می تواند کارآفرینی محسوب شود، اما این گونه نیست. بسیاری از ایده های نو ایده نیست و کارآفرینی هم محسوب نمی شود. پس کارآفرینی یک پروسه است که با ادعای هر فرد محقق نمی شود و نیاز به آزمون، سعی و تلاش و همت دارد. پس می توان گفت که کارآفرینی بدنبال تولید و خلق ارزش افزوده جدید است که ثروت ایجاد می کند و ثروت هم در جامعه رفاه را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

کارافرینی ، ایجاد اشتغال ، توسعه