مطالعه شکل گیری اگاهی اجتماعی نسل جوان و گسترش کیفیت زندگی و رضایت بخشی از آن در دو شهر شادگان و دزفول

نگاهی به روند گسترش کیفیت زندگی نشان میدهد که در سه دهه اخیر، شکل گیری اگاهی اجتماعی و کیفیت زندگی تغییرچشم گیری نشان داده است. پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی است که ۱۰۰ نفر از مرد متاهل۲۰-۵۰سال به صورت تصادفی و به روش نمونه گیری طبقه بندی به نسبت حجم معین انجام شد. ابزار جمع آوری دادهها شامل دو شکل گیری اگاهی اجتماعی و کیفیت زندگی و پرسشنامه میزان تغییرات شکل گیری اگاهی اجتماعی و کیفیت زندگی بود. نشان داد که بین تمامی خرده مقیاسهای متغیر پیش بین با متغیر اگاهی اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد که مقدار آن متوسط رو به بالا میباشد. خرده مقیاس بیطرفی عاطفی بیشترین مقدار ضریب همبستگی را در بین تمامی خرده مقیاسها دارابود(.(-۰/۶۳ در تحلیل رگرسیون دو متغیره خرده مقیاس کیفیت محیطی(با مقدار(-۰/۵۸ بیشترین میزان تغییرات متغیر ملاک را تبیین کرد. رابطه بین میزان شکل گیری اگاهی اجتماعی و کیفیت زندگی در این دو شهرستان همان گونه که در این تحقیق نشان داده شده است یک رابطه معکوس میباشد؛ یعنی در مناطق محروم شهرستان شادگان و در سطح روستاهای به دور از امکانات این رابطه به خوبی نمایان است. مناطق برخوردار شهرستان ذزفول از رفاه و توسعه، نزدیک به مرکزشهرستان و شهرهای بزرگتر شاهد میزان شکل گیری اگاهی اجتماعی و کیفیت زندگی کمتری هستند.

کلیدواژه ها:

اگاهی اجتماعی نسل جوان ، گسترش کیفیت زندگی ، رضایت بخشی